การประยุกต์ซิกซ์ซิกม่าเพื่อลดของเสียในกระบวนการผลิตซี่ลวด : กรณึศึกษาโรงงานผลิตชิ้นส่วนมอเตอร์ไซค์

บทคัดย่อ

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อลดของเสียในการผลิตชิ้นส่วนมอเตอร์ไซค์ โดยประยุกต์ใช้หลักการซิกซ์ซิกม่า 5 ขั้นตอน และเครื่องมือคุณภาพ 7 ประการ โดยการคัดเลือกปัญหาผ่านแผนภูมิพาเรโตพร้อมกับวัดสภาพปัญหาจากการเก็บรวบรวมข้อมูลของเสียที่เกิดขึ้นจากกระบวนการผลิต จากนั้นวิเคราะห์ปัญหาโดยประยุกต์ใช้วิธีวิเคราะห์ความล้มเหลวและผลกระทบ เพื่อหาความสำคัญของสาเหตุที่ก่อให้เกิดปัญหาจากการจัดลำดับความสำคัญความเสี่ยงเพื่อคัดเลือกปัญหาสำหรับการแก้ไข พบว่า ปัญหาความโตหัวซี่ลวดไม่ได้ขนาดที่เกิดแม่พิมพ์สึกและปัญหาซี่ลวดเป็นรอยที่เกิดจากแม่พิมพ์แตก ส่งผลต่อคุณภาพของสินค้ามากที่สุด โดยสาเหตุของของเสียที่เกิดนั้นเกิดจากแม่พิมพ์จับซี่ลวดของเครื่องขึ้นรูปซี่ลวด ดังนั้นจึงกำหนดมาตรการการปรับปรุง เพื่อเป็นแนวทางในการลดความเสี่ยงของปัญหา และจัดทำเอกสารบทเรียนหนึ่งประเด็นในการถ่ายทอดความรู้ พร้อมกับนำไปปฏิบัติเพื่อปรับปรุง ผลการปรับปรุง พบว่า เมื่อแก้ปัญหาความโตของหัวซี่ลวดไม่ได้ขนาดที่เกิดจากแม่พิมพ์สึก สามารถลดค่าดัชนีความเสี่ยงชี้นำแม่พิมพ์สึก ซึ่งมีค่าก่อนปรับปรุงเท่ากับ 384 ให้เหลือ 85 หรือลดลงร้อยละ 77.86 ในกรณีปัญหาซี่ลวดเป็นรอยที่เกิดจากแม่พิมพ์แตก สามารถลดค่าดัชนีความเสี่ยงชี้นำแม่พิมพ์แตกจาก 324 เป็น 75 หรือลดลงร้อยละ 76.85 นอกจากนี้ สามารถลดของเสียประเภทหัวซี่ลวดไม่ได้ขนาดลงได้ร้อยละ 71.92 (ก่อนปรับปรุง เดือนมกราคม-มีนาคม 2562 พบของเสีย 12,964 ชิ้น หลังปรับปรุงพบของเสีย 3,639 ชิ้น) และลดของเสียประเภทซี่ลวดเป็นรอยลงได้ร้อยละ 84.74 (ก่อนปรับปรุง เดือนมกราคม-มีนาคม 2562 พบ 9,519 ชิ้น หลังปรับปรุง พบ 1,453 ชิ้น)