Improvement of Local Geoid Model in Thailand Using Least Square Collocation for Topographic Height Determination

เขตโสภณ ภิญโญ; พุทธิพล ดำรงชัย

ผู้แต่ง

เขตโสภณ ภิญโญ สาขาวิศวกรรมโยธา คณะวิศวกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ จังหวัดเชียงใหม่ ประเทศไทย
พุทธิพล ดำรงชัย สาขาวิศวกรรมโยธา คณะวิศวกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ จังหวัดเชียงใหม่ ประเทศไทย

คำสำคัญ:

ยีออยด์, ลีสท์สแควร์คอลโลเคชั่น, EGM2008, THAI17G, การเดินระดับ

บทคัดย่อ

ปัญหาความไม่สอดคล้องกันระหว่างผิวยีออยด์จากแบบจำลอง THAI17G และผิวระดับทะเลปานกลางอ้างอิงพื้นหลักฐานทางดิ่งแห่งชาติเกาะหลักทำให้แบบจำลอง THAI17G ยังคงมีความคลาดเคลื่อนอยู่ในการหาค่าระดับร่วมกับเทคโนโลยี GNSS งานวิจัยนี้จึงมีวัตถุประสงค์เพื่อปรับปรุงแบบจำลองยีออยด์ท้องถิ่นของประเทศไทยให้มีความถูกต้องแม่นยำมากยิ่งขึ้น โดยใช้วิธีลีสท์สแควร์คอลโลเคชั่น ซึ่งในการคำนวณหาแบบจำลองยีออยด์ด้วยวิธีดังกล่าว จะนำแบบจำลองยีออยด์ชนิดความโน้มถ่วงพิภพของประเทศไทยที่มีชื่อว่า THAI17G ผนวกเข้ากับข้อมูลหมุดร่วม GNSS ที่มีการอ้างอิงความสูงกับโครงข่ายหมุดหลักฐานทางดิ่งแห่งชาติเกาะหลักที่จัดทำโดยกรมแผนที่ทหารที่กระจายตัวอยู่ทั่วประเทศไทยจำนวน 400 หมุด โดยแบ่งเป็นใช้สำหรับการคำนวณหาแบบจำลองยีออยด์จำนวน 300 หมุด เพื่อหาผิวปรับแก้หรือผิวปรับเปลี่ยน และนำผิวปรับแก้นั้นปรับปรุงแบบจำลองให้มีความถูกต้องมากยิ่งขึ้น จากนั้นทดสอบความสูงยีออยด์จากแบบจำลองกับความสูงยีออยด์ที่ได้จากหมุดร่วมที่เหลือจำนวน 100 หมุด และเปรียบเทียบกับแบบจำลองยีออยด์ด้วยวิธีสมการพอลิโนเมียลและแบบจำลองยีออยด์สากล EGM2008 ผลจากการศึกษา แสดงให้เห็นว่า การนำข้อมูลจากหมุดร่วมมาผนวกเข้ากับแบบจำลองยีออยด์ความโน้มถ่วงพิภพโดยใช้วิธีลีสท์สแควร์คอลโลเคชั่นสามารถปรับปรุงแบบจำลองยีออยด์ให้มีความถูกต้องแม่นยำมากที่สุด โดยแบบจำลองที่ได้รับการพัฒนามีความเบี่ยงเบนมาตรฐานเท่ากับ ±4.2 เซนติเมตร คิดเป็นการปรับปรุงความถูกต้องเท่ากับ 33 เปอร์เซ็นต์

References

Pavlis, N.K., Holmes, S.A., Kenyon, S.C. and Factor, J.K., 2012, “The Development and Evaluation of the Earth Gravitational Model 2008 (EGM2008),” Journal of Geophysical Research: Solid Earth, 117 (B4), pp. 1-38.

Dumrongchai, P. and Promtong, C., 2017, Development of Precise Geoid Model of Thailand, Final Report, the Royal Thai Survey Department, Bangkok, Thailand. (In Thai).

Yanalak, M. and Baykal, O., 2001, “Transformation of Ellipsoid Heights to Local Leveling Heights,” Journal of Surveying Engineering, ASCE, 127 (3), pp. 90-103.

Das, R.K., Samanta, S., Jana, S.K. and Rosa, R., 2018, “Polynomial Interpolation Methods in Development of Local Geoid Model,” Egyptian Journal of Remote Sensing and Space Sciences, 21 (3), pp. 265-271.

Moritz, H., 1980, Advanced Physical Geodesy, Herbert Wichman Verlag, Karlsruhe.

You, R.J., 2006, “Local Geoid Improvement Using GPS and Leveling Data: Case Study,” Journal of Surveying Engineering, ASCE, 132 (3), pp. 101-107.

Dumrongchai, P., Promtong, C. and Wichienchareon, C., 2012, “Local Geoid Modeling for Thailand,” International Journal of Geoinformatics, 8 (4), pp. 15-26.

Forsberg, R. and Tscherning, C., 2008, An Overview Manual for the GRAVSOFT Geodetic Gravity Field Modelling Programs, National Space Institute (DUT-Space) and Niels Bohr Institute, University of Copenhagen, Denmark.

Bossler, J.D., 1984, Standards and Specifications for Geodetic Control Networks, Federal Geodetic Control Committee, Rockville, Maryland.